CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, CHP Gençlik Kolları Hukuk Komisyonu’nun düzenlediği “Gençlerin Anayasada Kelamı Var Çalıştayı’nda”, genç hukukçulara; “Darbe hukukundan arınmayan bir hukuk metni, demokratik bir metin olamaz. Zira, özgürce tartışılma yeri olmamıştır. Ve siz gençler, şunu söylemelisiniz: Bir hukuk normu oluşturuluyorsa, hepimizin özgürce niyetlerini tabir edebileceği bir ortam olmak zorundadır… Gençler demeli ki; biz hukuk sistemimizi, darbe hukukundan arındırmak istiyoruz” kelamları ile seslendi. Kılıçdaroğlu, 3 Aralık günü vizyon dokümanında açıkladığı ‘İkinci Yüzyıla Davet Beyannamesi’ hakkında ise gençlere, “Hepinizin okumasını ve ezberlemesini isterim. Kurultayımızda, oybirliği ile kabul edilmiş bir metindir. Önümüzdeki yüzyılın ideolojisini ve gayesini gösteren bir evraktır. Kısa, sonlu sayıda unsurlardan oluşan bir metin. Lakin bir yüzyılı tamamlayan bir metin. İkinci Yüzyıla Davet Vizyonumuzun ana eksenini o metin oluşturuyor” dedi.
CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, CHP Gençlik Kolları Hukuk Komitesi tarafından Ankara’da düzenlenen “Gençlerin Anayasada Kelamı Var” çalıştayının açılışında konuştu. Kılıçdaroğlu, burada şunları söyledi:
“Gençler niyet özgürlüğü ister”
“Gençler, bir anayasal düzenlemede, özgürlük isterler. Kendi özgürlük alanlarının genişlemesini isterler. Sizin bu talebi gittiğiniz her yerde lisana getirmeniz gerekiyor. Attığınız bir tweet münasebetiyle, sabahın beşinde, altısında; kapınızın çalınmaması lazım. Yani fikir özgürlüğünü; her yerde, her ortamda söz etmeniz lazım. Gençler, niyet özgürlüğü ister ve özgürlük alanlarının genişlemesini isterler.
Gençler; inancı hasebiyle birisinin sorgulanmasını istememeliler. Biz, herkesin inancına saygılıyız. İnanç, siyaset konusu olmamalı. İnançlara saygılı olmak da insan haklarının temel normlarından birisidir, demelisiniz. Gençler; hiç kimsenin kimliği sorgulanmamalı demeli. Herkesin kimliği kendi erdemidir. Kimliğinden, inancından dolayı kimse ötekileştirilmemeli… Gençler bunu talep etmeli. Gençler; hiç kimse hayat stilinden dolayı ötekileştirilmemeli, herkesin hayat usulüne hürmet duyulmalıdır, demelidir.
Bütün bu anlatımların temelinde adalet var. Adalet dediğiniz kavram; sıradan bir kavram değildir. Soylu bir kavramdır. ‘Dünyanın bütün ırmakları, adalete susamış bir insanın, susuzluğunu gidermeye yetmez’ der, bir bilge, İranlı bir bilge. İnsanlık tarihi, adalet uğraşı tarihidir, tıpkı zamanda… O nedenle, adalet kavramı kıymetli ve değerlidir.
“Önyargı eksenli bir kontrol olmaz”
Anayasalar, bir toplumdaki adalet hissini garanti altına alan dokümanlardır. Özgürlük orada muharrir. Kontrol orada müellif. Demokrasilerde, denetlenmeyen hiçbir organ yoktur. Her organ denetlenir, demokrasilerde. Güçler ayrılığının varlık nedeni de budur, zati. Lakin kontrolün, adalet eksenli olması lazım. Önyargı eksenli bir kontrol olmaz. Adalet ihlal ediliyor mu, edilmiyor mu? Haklar ihlal ediliyor mu, edilmiyor mu? Kontrolün bunun üzerine inşa edilmesi lazım. O nedenle gençler, yasadışı süreçlerin, hukuksuz süreçlerin denetlenmesini de istemeliler.
“Vergilerimiz nereye harcanıyor sorusunu sormuyoruz”
TBMM’yi, Anayasa Mahkemesi denetler. Anayasa Mahkemesi kararlarını, AİHM denetler. Parlamento, bütçe kabul ediyor. Biz bütçe hakkımızı istiyoruz demesi lazım tüm gençlerin. Neden? Zira hepiniz, doğduğunuz andan itibaren vergi verirsiniz. Doğduğunuz andan itibaren vergi veriyorsanız, ödediğiniz vergilerin nerelere harcandığını sorgulamak zorundasınız. Sorgulamazsanız, demokrasi gelişmez. Asla unutmayın: Demokrasinin güçlenmesi, vatandaşın; ödediği vergilerin hesabını sormakla başlar. Pek çok ülke bağımsızlık çabasını vergilerle başlatmıştır. Toplumun yüzde 99’u, vergilerimiz nereye harcanıyor sorusunu sormuyoruz. Sormadığımız için, demokrasi bir türlü gelişmiyor.
Toplumun hangi bireyiyle karşılaşırsanız; ödediğiniz vergilerin nereye harcandığını hiç düşündünüz mü diye sorun. İster üniversite öğrencisi, ister ayakkabı tamircisi, ister Ulusal Piyango bileti satan… Toplumun her kesimi… Anayasa; vergi kanunla konur, kanunla kaldırılır der. Yani; Bakanlar Şurası dahi vergi koyamaz. Bütçenin ekinde bir kanun teklifi daha vardır. Kesin Hesap Kanunu. Bir evvelki yıl, bir bütçe parlamentodan geçti, bir evvelki bütçenin kaynaklarının nerelere harcandığını, ne kadar harcandığını gösterir. Asıl o kanunun üzerinde durmak lazım. Paranın nereye harcandığını biz orada görürüz.
Parlamentolar bütçeyi kabul eder. Bütçenin yanlışsız harcanıp, harcanmadığını TBMM ismine Sayıştay denetler. Devletin en kıymetli kurumlarından birisidir. Sayıştay’ın kesin raporu gelmeden bütçe görüşmeleri olmaz. Bu gerçekleri; adaleti arayan gençler olarak sizin bilmeniz lazım. Adalete dayalı kontrol. Sayıştay, neye nazaran kontrol yapıyor? Kaynakların gerçek yere harcanıp harcanmadığını denetler.
Sizler, genç olarak; her halükârda hayatı sorgulamak zorundasınız. Her alanda sorgulamak zorundasınız. Tabiat haklarından kelam ediyoruz: Doğanızın tahrip edilmesine müsaade vermemeniz gerekiyor. Bu da hem anayasal hem uluslararası… Hukuk normları, bu anayasanın üzerinde. O hakların da bilinmesi lazım. O hakların korunması yalnızca bugün için değil gelecek nesiller için de çok kıymetlidir.
İkinci Yüzyıla Davet Beyannamemizi, hepinizin okumasını ve ezberlemesini isterim. Kurultayımızda, oybirliği ile kabul edilmiş bir metindir. Önümüzdeki yüzyılın ideolojisini ve maksadını gösteren bir evraktır. Kısa, hudutlu sayıda hususlardan oluşan bir metin. Ancak bir yüzyılı tamamlayan bir metin. İkinci Yüzyıla Davet Vizyonumuzun ana eksenini o metin oluşturuyor.
Darbe hukuk dediğimiz bir kavramı çok sık kullanmaya başladık. Kastettiğimiz; darbe devirlerinden sonra anayasanın ve kanunların değiştirilmesidir, darbecilerin isteği üzerine. Darbe hukukundan arınmayan bir hukuk metni, demokratik bir metin olamaz. Zira, özgürce tartışılma tabanı olmamıştır. Ve siz gençler, şunu söylemelisiniz: Bir hukuk normu oluşturuluyorsa, hepimizin özgürce kanılarını tabir edebileceği bir ortam olmak zorundadır. Bu türlü bir ortam yoksa siz esasen niyetlerinizi özgürce söyleyemezsiniz. Hukuk normları oluşturulurken, herkesin kanılarını özgürce söz edebileceği bir ortamın varlığı gerekir. Darbe sonrası, niyet özgürlüğüne sınırlama getirildiği için; kendi hukuk normlarını oluşturdular. Biz o nedenle ona darbe hukuku diyoruz. Darbecilerin koyduğu kurallar var.
“Biz hukuk sistemimizi, darbe hukukundan ayırmak istiyoruz”
Gençler demeli ki, biz hukuk sistemimizi; darbe hukukundan arındırmak istiyoruz. Bunu söylemelisiniz. Altılı masanın bir ortaya gelip, başkanların; anayasa konusunda aşikâr normlar oluşturması, çok farklı siyasal partilerin bir ortaya gelip bir hukuk normu oluşturması, son derece kıymetlidir. Her birimisin dünya görüşü farklı. Lakin bizi bir ortaya getiren demokrasi. Demokrasiye duyduğumuz hasret. Demokrasi olmalı diyoruz. Niyetlerimizi özgürce tabir edebilmemiz için, evvel demokrasi olması lazım diyoruz.
Altı başkan bir ortadayız, o nedenle. Vakit zaman size sorarlar; ‘Efendim bu kadar, iktisatta sorun varken, beşerler yatağa aç girerken, milyonlarca genç işsizken, neden tutturdunuz da bir anayasa değişikliği yapıyorsunuz’ diye. Bunu vakit zaman televizyonlardan da dinlersiniz. Bütün bu meselelere kaynaklık eden hukuk sistemi… Siz kişinin can ve mal güvenliğini sağlamadan, kişinin fikir özgürlüğünü sağlamadan; ekonomiyi nasıl düzelteceksiniz? İnsanlara nasıl teminat vereceksiniz? Dünyada nasıl saygın olacaksınız? Demokrasiyi bu çerçevede oluşturmamız lazım. Ondan sonra niyetlerimiz elbette ki farklı olabilir, farklı pencerelerden dünyaya bakabiliriz.
Sosyal devlet ve toplumsal demokrasi… Toplumsal demokrasi ile toplumsal hukuk devleti ortasında, çok yakın ilişki vardır. Toplumsal devlet nedir? Kişinin hak ve özgürlüklerini, bir toplumda yaşamasının alt normlarını oluşturan devlet demektir. Kaynağı hakça bölüşen devlet demektir, toplumsal devlet. Hiçbir çocuğun yatağa girmedi, herkesin işinin gücünün olduğu, herkesin kendi köyünde, mahallesinde özgürce gezebildiği devleti yaratmaktır. Toplumsal hukuk devleti ile toplumsal devlet ortasındaki normu da öğrenmeniz ve anlatmanız gerekiyor. Kişinin hak ve özgürlükleri yanında, onun rahat geçinebileceği bir ortamı anlatır.
Bir soru: Gençler neden umutsuz, neden yurt dışına gitmek istiyorlar. Birinci soru neden? Bizim jenerasyon, biz; babalarımızdan daha güzel bir eğitim aldık. Onlardan daha yeterli bir hayat standardı sağladık. Gelirimiz onlardan çok daha fazlaydı. Genç nesil, artık; babalarından ve annelerinden daha güzel bir eğitim almalarına rağmen daha düşük bir gelire mahkum edildiler. Bunu da sakın unutmayın. Üniversiteyi bitirmiş, doktora yapmış; taban fiyatla iş bulamıyor. Taban fiyat ile iş bulduğunu düşünün, ne daire alabilir ne araba? Lakin ‘Almanya’ya gidersem, alabilirim’ diyor. Ümitsizliğe sevk eden temel norm bu.
Gençlerin umudu yeşertmesi ve büyütmesi lazım. CHP’li olmak kolay bir şey değil. CHP’li olmak demek; adaletten yana durmak demektir. İnsan haklarından yana durmak demektir. Beşerler ortasında hiçbir ayrım yapmamak demektir. CHP’li olmak demek, kendi ülkesinin tarihini çok güzel bilmek; ve o tarihten ders çıkararak geleceği inşa etmek demektir. Tarihimizi çok yeterli bilmek zorundayız.
“YÖK üzere bir kurumun olmaması gerekir”
Sosyal bilgi ekonomisi… Bilgi üretmeyen hiçbir ülke, büyüyemez ve kalkınamaz. Bilgi üreten ülke, katma kıymeti yüksek eser üretir. Bilgi üretmek, bedelli. Bilgi üniversitelerde üretilir, bilim merkezlerinde üretilir. Bilgi üretilebilmesi için, her türlü fikrin özgürce tartışılabileceği bir ortamın yaratılması gerekir. Yani YÖK üzere bir kurumun olmaması gerekir. Farklı düşündü diye, üniversite hocasının üniversiteden atılmaması gerekir. En bedelli şeyin, farklı fikir olduğunu sakın unutmayın. Hepimiz tıpkı şeyi düşünürsek vakti durdururuz.
Bilgi üretmek… Bilginin toplumsallaşması lazım. Üniversitede üretilen bilginin, geniş kitlelere aktarılması gerekir. Toplumu ileriye taşıyan kimler? Düşünenler. O toplumun yüzde biri, ikisi, üçü. Bilgi üretmediğiniz taktirde, bilgi iktisadına dayalı; üniversiteleri bilgi üreten, üretilen bilginin endüstrici tarafından elle tutulur metaya dönüşmesini sağlayan bu telefonlar, öteki ülkelerin üretimleri. Biz onların pazarıyız. Bilgiyi üreteceğiz biz. Bilgiye dayalı, katma kıymeti yüksek eser üreteceğiz ve dünya ile rekabet edeceğiz diyoruz biz. Bunun farkına varmalısınız. Aksi halde katma pahası yüksek eser üreten ülkelerin, 85 milyon pazarı olur. Pazar olmak istemiyoruz. Üreten bir ülke olmak istiyoruz. Bu demokrasi içinde olur.
“İbrahim Kaboğlu’na yurt dışına çıkış yasağı getirdik, bir de üniversiteden attık”
Demokrasinin teminatı anayasa. Lakin bu anayasa tıpkı vakitte, darbe hukuku eseri. Siz bunları anlatmak zorundasınız, gençlere. Türkiye büyük bir ülke. O denli anlatmalısınız ki, karşısındaki kişinin ezberi bozulmalı. Biz bunu yapabiliriz. Çok sayıda bilim insanı, Türkiye’de özgür bir ortam bulamadıkları için dünyanın sayılı üniversitelerine gittiler. Biz ne yaptık? Anayasa konusunda dünya çapında bir marka olan, İbrahim Kaboğlu’na yurt dışına çıkış yasağı getirdik, bir de üniversiteden attık. Olmaz. Bunları anlatmak zorundasınız.
Elbette ki anayasa tek başına bir tahlil değil. Bütün sorun uygulamada. Anayasa var, yasalar var, alt mahkemenin Anayasa Mahkemesi kararını uygulaması lazım, ancak uygulamıyorum diyor. Ne yapacaksınız? Demokratik kültür dediğimiz kavramı büyütmemiz lazım. Birisi kanunlara karşıt iş yapıyor. Ve siyasi otorite tarafından o kişinin sırtı sıvazlanıyorsa, onu toplumun vicdanına seslenerek dillendirmeniz lazım. Mahkemeler var. Hâkim üstten gelen talimata nazaran karar veriyor.
Anayasa 138, kozmik bir kuraldan kelam eder. Hâkim, hukukun üstünlüğü ve vicdani kanaatine nazaran karar verir der. Kanuna nazaran karar verir demiyor. Vicdan, felsefecilere nazaran; Allah’ın insanın yüreğindeki sesidir, der. Bu kadar da olmaz der ve karar verir. Genç hukukçu arkadaşlarımın bunları bilmesi lazım. Anlatırken, kararlılıkla anlatırken, dillendirirken… Bu CHP’li bunlar biliyorlar, demeli karşıdaki kişi.
Burada gençler ile ilgili bir düzenleme de var. Gençleri potansiyel bir hatalı gören bir sistem bu. O anlayışla yaklaştığı için, onların özgür dünyasını keşfetmemiş bu darbe hukuk, darbe anayasası. Gençlerin özgürlüğünü yazmamışlar. Bu da önemli…” (ANKA)