Hepimiz. Samimiyet testindeyiz.
45 bin can kaybı.
1.5 milyon evsiz kalmış.
Yüz binlerce insan çadırda yaşıyor.
Bir o kadarı hala çadır bekliyor.
Kentler yıkılmış.
On binlerce insan öteki kentlere göç etmiş. Oralarda nasıl yaşayacaklar?
Durum böyleyken….
Biz neyi konuşmalıyız.
Neyi KONUŞMAMALIYIZ?
Halkın öncelikle yaralarının sarılmaya gereksinimi var. Sonra umut ve yüreğe. Geleceğe hazırlanmaya. Koca bir toplum travma yaşıyor. Bu yıkımın akabinde ONARICI LİDERLİĞE MUHTAÇLIK VAR.
Bu neyi gerektirir?
Nasıl bir liderlik arıyoruz?
Nasıl bir idareye gereksinimimiz var?
ORTAK AKLA.
Ortak idareye.
Dayanışmayı öne çıkaran, uzlaşma kültürünü hayata geçirmeye.
Toplumun tüm güçlerini seferber edebilecek bir bütünleştiriciye.
Yani…
Şu anda şikayet ettiğimiz ne varsa onun tam zıddını yapmaya. Nedir şikayetimiz?
Bu yıkımın sebebi neyse tekrar inşa etmek için onun tam aykırısını bulmalıyız.
Nedir yıkımın sebebi? Onu konuşalım.
Başka?
Afet sonrasında yaşadığımız tertip bozukluğunu giderecek bir tertip maharetine gereksinimimiz var.
Halkının acısını yaşayan ve hisseden bir liderlik ne yapar? Ne söyler?
Kalbinde o insanları hisseden, yüreği titreyen, o acıyı ‘duyan’ kişi bunu kelam ve aksiyonlarıyla gösterir. Bunu hissettirir.
Hepimiz samimiyet testindeyiz. Siyaset o denli. İş dünyası, sivil toplum o denli. Medya da. Hepimiz.
Millet izliyor. Not ediyor. Not verecek.